Hallo Anoniem,
Wat vervelend om te horen er dingen in je leven gebeurd zijn die maken dat je zo min mogelijk wilt voelen. Wat ontzettend goed van je dat je dit besproken hebt met de schoolzuster. En ook de stap naar de dokter vind ik heel knap van je. Wat ontzettend jammer dat het gesprek met de dokter niet fijn was. Ik denk namelijk dat het wel heel goed is als je hulp gaat krijgen. Want zo doorgaan lijkt mij ook niet fijn en goed voor jou.
Ik kan je drie adviezen geven. De eerste is dat je terug kan gaan naar de schoolzuster en haar kan vertellen hoe je gesprek bij de dokter gegaan is en wat je er niet fijn aan vond. Je kan dan samen met de schoolzuster kijken waar je nog meer terecht kan.
De tweede is dat je de dokter laat weten dat je verdere hulp wilt van iemand anders en of de dokter voor een doorverwijzing kan zorgen. En het derde advies is om hier met je ouders over te praten. Zij kunnen je steunen en als je hulp krijgt zullen zij hier ook toestemming voor moeten geven. Als je 13 bent moet je namelijk zelf toestemming geven en je ouders ook. Dus dan is het handig als zij op de hoogte zijn van hoe jij je voelt. Als ze dat nog niet weten, is het misschien best spannend om te zeggen. Bedenk dan dat de meeste ouders het erger vinden om niet te weten wat er met hun kind is dan om het wel te weten. Ouders helpen hun kinderen immers graag.
Dan had je nog een vraag over in paniek wakker worden. Dat klinkt niet prettig. Ook dat is iets om met een dokter of andere hulpverlener te bespreken. Er kan namelijk echt iets aan gedaan worden. En het is goed om dat snel te doen en niet te wachten tot problemen nog erger worden. Dan duurt het namelijk vaak langer om er van af te komen.
Ik hoop natuurlijk dat je mijn adviezen op gaat volgen. Wil je hier liever eerst nog over door praten dan kan je met ons whatsappen op 06-119 20 306.
Groetjes, Isja van http://www.mindmasters.nl